Yapon Hikoyalar 1 Description
Yapon Hikoyalar . Yapon tilidan tarjima qilingan hikoyalar
Haruki va malika
Xaruki Tokioda yashovchi chiroyli yigit edi. U 18 yoshda edi va pianino chalish uchun daho qobiliyatiga ega edi. U eshitgan hamma narsani o'ynay olardi va uning o'yinlari har doim chiroyli va harakatchan edi.
Xaruki ham qizlar orasida juda mashhur edi. U doimo ko'plab muxlislar bilan o'ralgan va har kuni yangi sevgi izhorlarini qabul qilgan. Biroq, Xaruki qizlarga qiziqmaydi. U faqat o'z musiqasiga qiziqadi.
Bir kuni Xaruki maktabdan qaytayotib, g'alati manzarani ko'rdi. O‘rtada katta qora darvoza bor edi. Men Xarukini hech qachon ko'rmaganman.
Xaruki ehtiyotkorlik bilan darvozaga yaqinlashdi. U qo'lini uzatdi va tegindi. Uning qo‘li darvozaga tegishi bilanoq ichkariga singib ketdi.
Haruki o'zini g'alati va ajoyib dunyoda topdi. Daraxtlar u ko'rgan eng baland va gullar u tasavvur qilgan eng go'zal edi. Osmon chuqur, moviy rangda edi, musiqa jaranglab turardi.
Xaruki biroz yurib, atrofga qaradi. U daryo bo'yiga kelib, qirg'oqqa o'tirdi va dam oldi. O‘tirarkanman, bir ovoz eshitdim.
- Salom, - dedi ovoz.
Xaruki boshini ko‘tardi va uning qarshisida chiroyli ayol turganini ko‘rdi. Uning uzun sochlari va ko'zlari porlab turardi.
- Siz kimsiz? - so'radi Xaruki.
— Men bu dunyoning malikasiman, — dedi ayol. "Va siz bizning yangi musiqachimizsiz."
Haruki sarosimaga tushdi. - Nima demoqchisiz? - deb so'radi u.
- Biz sizni kutgan edik, - dedi qirolicha. — Musiqangiz bilan bizga yordam berishingizni xohlaymiz.
"Menga nima yordam bera olasiz?" - deb so'radi Xaruki.
"Biz hujum ostidamiz", dedi qirolicha. "Qorong'u kuchlar bu dunyoni vayron qilmoqda. Biz ularni sizning musiqangiz bilan engishimiz kerak."
Haruki bilmas edi. U jangchi emas edi. u shunchaki musiqachi edi.
"Menga yordam bera olasizmi, bilmayman", dedi Xaruki.
Haruki va malika
Xaruki Tokioda yashovchi chiroyli yigit edi. U 18 yoshda edi va pianino chalish uchun daho qobiliyatiga ega edi. U eshitgan hamma narsani o'ynay olardi va uning o'yinlari har doim chiroyli va harakatchan edi.
Xaruki ham qizlar orasida juda mashhur edi. U doimo ko'plab muxlislar bilan o'ralgan va har kuni yangi sevgi izhorlarini qabul qilgan. Biroq, Xaruki qizlarga qiziqmaydi. U faqat o'z musiqasiga qiziqadi.
Bir kuni Xaruki maktabdan qaytayotib, g'alati manzarani ko'rdi. O‘rtada katta qora darvoza bor edi. Men Xarukini hech qachon ko'rmaganman.
Xaruki ehtiyotkorlik bilan darvozaga yaqinlashdi. U qo'lini uzatdi va tegindi. Uning qo‘li darvozaga tegishi bilanoq ichkariga singib ketdi.
Haruki o'zini g'alati va ajoyib dunyoda topdi. Daraxtlar u ko'rgan eng baland va gullar u tasavvur qilgan eng go'zal edi. Osmon chuqur, moviy rangda edi, musiqa jaranglab turardi.
Xaruki biroz yurib, atrofga qaradi. U daryo bo'yiga kelib, qirg'oqqa o'tirdi va dam oldi. O‘tirarkanman, bir ovoz eshitdim.
- Salom, - dedi ovoz.
Xaruki boshini ko‘tardi va uning qarshisida chiroyli ayol turganini ko‘rdi. Uning uzun sochlari va ko'zlari porlab turardi.
- Siz kimsiz? - so'radi Xaruki.
— Men bu dunyoning malikasiman, — dedi ayol. "Va siz bizning yangi musiqachimizsiz."
Haruki sarosimaga tushdi. - Nima demoqchisiz? - deb so'radi u.
- Biz sizni kutgan edik, - dedi qirolicha. — Musiqangiz bilan bizga yordam berishingizni xohlaymiz.
"Menga nima yordam bera olasiz?" - deb so'radi Xaruki.
"Biz hujum ostidamiz", dedi qirolicha. "Qorong'u kuchlar bu dunyoni vayron qilmoqda. Biz ularni sizning musiqangiz bilan engishimiz kerak."
Haruki bilmas edi. U jangchi emas edi. u shunchaki musiqachi edi.
"Menga yordam bera olasizmi, bilmayman", dedi Xaruki.
Open up
